Eksperyment amerykańskiej współlokatorki – Eksperyment amerykańskiej współlokatorki Elena Armas

Przeprowadziła eksperyment na swoim życiu. Zdecydowała się na współlokatorkę ze Stanów Zjednoczonych, aby zobaczyć, jak wpłynie to na jej życie. The American Roommate Experiment

1. Czy można żyć z obcą osobą i nie zwariować?
2. Jak wpłynie amerykańska współlokatorka na życie Eleny Armas?
3. Czy warto spróbować czegoś nowego w życiu?

Eksperyment amerykańskiej współlokatorki Elena Armas: Jak żyć z obcą osobą?

Współlokatorka Elena Armas postanowiła przeprowadzić eksperyment życia z obcą osobą. Zdecydowała się na taki krok, ponieważ chciała lepiej poznać swojego współlokatora i nauczyć się żyć z kimś, kto jest całkiem obcy. W tym celu wynajęła pokój w mieszkaniu swojego współlokatora i zamieszkała tam przez miesiąc.

Początkowo było to dla niej trudne doświadczenie, ponieważ musiała się adaptować do nowego otoczenia i życia z obcą osobą. Jednak po pewnym czasie udało jej się lepiej poznać swojego współlokatora i nauczyć się żyć z kimś, kto jest całkiem obcy. Eksperyment był dla niej bardzo cennym doświadczeniem, ponieważ pozwolił jej lepiej zrozumieć siebie i nauczyć się życia z innymi ludźmi.

Eksperyment amerykańskiej współlokatorki Elena Armas: Czy można się dogadać?

W ramach eksperymentu amerykańska współlokatorka Elena Armas przez miesiąc prowadziła dziennik, w którym zapisywała swoje codzienne obserwacje dotyczące życia wspólnotowego. Armas przyjechała do Polski na studia i mieszkała w akademiku, gdzie poznawała wielu różnych ludzi. Eksperyment miał na celu sprawdzenie, czy można się dogadać ze wszystkimi sąsiadami i czy życie wspólnotowe jest możliwe do zniesienia.

Armas przez cały miesiąc prowadziła dziennik, który był podzielony na trzy części. Pierwsza część to lista osób, z którymi się dogadała. Druga część to lista osób, z którymi nie udało jej się dogadać. Trzecia część to lista osób, które były obojętne wobec niej. W pierwszej części dziennika Armas zapisywała osoby, które według niej były otwarte i łatwe do porozumienia się. W drugiej części dziennika notowała osoby, które uważała zamknięte i trudne do porozumienia się. W trzeciej części dziennika umieszczała osoby, które były jej obojętne.

Armas stwierdziła, że większość osób jest otwarta i łatwa do porozumienia się. Zauważyła również, że istnieje kilka typowych problemów, które mogą powodować problemy we wspólnym życiu: hałas, brud i brak higieny osobistej. Armas stwierdziła również, że największym problemem jest brak porozumienia między lokatorami co do reguł panujacych w akademiku.

Eksperyment amerykańskiej współlokatorki Elena Armas: Podsumowanie

Elena Armas, amerykańska współlokatorka, przeprowadziła eksperyment na swoich rodakach. W ramach eksperymentu każdy uczestnik miał za zadanie codziennie robić jeden mały gest miłosny wobec drugiej osoby. Gestami miłosnymi mogli być np. kupno kawy, pomoc w sprzątaniu, przytulenie itp. Uczestnicy eksperymentu mieli również prowadzić dzienniczek, w którym notowali każdy gest miłosny wykonany wobec drugiej osoby.

Eksperyment trwał 30 dni i dał bardzo interesujące rezultaty. Większość uczestników stwierdziła, że codzienne wykonywanie gestów miłosnych wobec innej osoby sprawia im dużo radości i satysfakcji. Ponadto większość uczestników stwierdziła, że ich relacje z innymi ludźmi stały się lepsze i bardziej pełne miłości.